22 september 2007

Sau ei Winega?


Hoog tijd om nog eens iets op deze blog te zetten, want gisterenavond hebben we voor 't eerst Fish and Chips gegeten. Netjes ingepakt in bruin papier en dan op de fiets naar huis gesleept, waar Fien smulde en zuinig dipte in ketsjupsaus (lees: 'Pluk van de Petteflet', hfdst. 4). Het heeft ons trouwens echt gesmaakt; de kabeljauw was erg lekker en de frieten waren (na een minuutje op de bakplaat onder de hete grill) 'wel oké'. Fien en ik gingen de frietjes afhalen bij de chinese snackbar om de hoek. Toen onze bestelling werd ingepakt kon ik nog net op tijd 'Noooo' roepen. Ik herinnerde me plots dat de Engelsen inderdaad zout EN AZIJN op hun frieten doen en begreep ineens wat de vriendelijke chinees bedoelde toen hij bij het opnemen van mijn bestelling een paar keer 'Sau ei Winega?' had geroepen...

17 september 2007

boodschappenlijstje

Wie op bezoek komt, wordt geacht de volgende items te exporteren: boerinnekes-choco, meurisse-chocolade, witloof en verse vloer-pistolets. In ruil mag je verwachten: huisgebakken brood met verse confituren van Britse bodem, een immer schijnende zon, en een prachtige stad aan de voet van de Cotswolds, een Area of Outstanding Natural Beauty http://www.the-cotswolds.org/. Ja, de toon van deze blog is vrolijk, want we genieten. Bert is nog aan het broeden op een genuanceerder bericht, over de NHS (zijn werkgever, the Famous National Health Service) en ik ben nog aan het worstelen met mijn moedergevoelens nu Fien naar een Engelstalige kleuterschool gaat en menige traan laat. Daarover dus later meer. Ondertussen doen wij hier onze toeristenplicht, door Blenheim Palace te bezoeken (foto) en een weekend naar Wales te plannen.

Ter info: een blog kan in twee richtingen werken, dus laat eens een berichtje achter als je dit leest.

14 september 2007

Skype

Al wie dit leest: 1) installeer nu Skype op je computer 2) zoek onze account 'Houben-Ruytjens' en 3) bel ons gratis. Voor gevorderden: 4) installeer een webcam en 5) bewonder ons (eveneens gratis).

11 september 2007

Niet de Engelse kust, wel de kust van het Zuiden van Zweden vormt de achtergrond van deze foto. Een trouwfeest van vrienden bracht Bert en ik een weekendje zonder kinderen naar dit prachtige land. Meteen een mooie locatie om de verjaardag van Bert te vieren.(bij deze: Bert bedankt iedereen die hem een gelukkige verjaardag heeft gewenst). Ondertussen waren opa en oma Ruytjens en nonkel Joris de enthousiaste babysitters in Oxford. Zij kregen daarbij de prijs voor eerste bezoekers in Oxford en worden op de voet gevolgd door de andere oma en opa. Om maar te zeggen: boek nu uw bezoekje aan Oxford! Maar Zweden was dus geweldig. Het kostte ons wel een autorit naar London Stansted om 3 uur 's nachts en de vreselijke Ryanair-dienstverlening, maar het was de moeite waard. Wie een locatie zoekt om uit te waaien, te lezen en te wandelen: http://www.smygehukhostel.com/. Onderstaande foto nam ik vanop het terras van de jeugdherberg zondagochtend. Dit is het meest Zuidelijke punt van Zweden. Na de huwelijksbrunch zijn we dan die prachtige kustlijn verder gaan verkennen. Op de bovenstaande foto is het niet echt te zien, maar ondertussen ben ik 24 weken zwanger. Het buikje begint soms al wat in de weg te zitten, maar verhinderde ons niet om op het Zweedse trouwfeest nog eens heerlijk te dansen. Eens kijken of er hier in Oxford nog leuke dansfeesten worden georganiseerd.



5 september 2007

Engels eten en bevoorrading voor het gezin


Ik kan niet anders dan iets te schrijven over de keuken in Engeland. Door velen afgeschilderd als de slechtste koks van Europa, hebben de Engelsen sinds een aantal jaren toch één van de beste restaurants van de wereld (http://www.fatduck.co.uk/) en hebben Nigella en Jamie hun volk leren koken. Een gemotiveerde huismoeder kookt echter haar eigen (organic) potje, dus heb ik mij de voorbije weken vooral beziggehouden met het zoeken naar goede ingrediënten. En dat is hier geen probleem, als je vééél geld hebt. Sainsbury's, de duurdere supermarkt, verkoopt zeer veel groenten en fruit, en heeft ook de 'organic' versies. Prei kost dan 2,99£, of zo'n 5 euro per kilo. Dan zwijg ik nog over broccoli of venkel (5£ per kilo). Bovendien zit alles in in heel wat plastic verpakt. Op zoek naar een gewone groenteboer, kom ik dan in een buurtje terecht, waar zowat iedereen als lunch een pak chips en een jacked potato eet. Ongelooflijk hoeveel kinderen er hier met een pak chips rondlopen op straat, zelfs 's ochtends om 9 uur. Tot daar de eetgewoonten van heel wat Engelsen.

Maar er is tegelijk ook heel wat aandacht voor 'gezond' eten. Op scholen, in kranten, en in de winkels is 'organic' of 'local' food echt een hype. Op zoek naar een vervanging voor het Leuvense voedselteam, is er dan deze superprofessionele en heerlijke homedelivery: http://www.abel-cole.co.uk/ of, nog veel leuker: een aantal 'pick-your-own' farms rond Oxford. Met de kindjes op zaterdagochtend naar de boerderij met onze laarzen, groenten gaan kiezen op het veld, eitjes en vlees kopen, nog een bakje frambozen plukken en dan in de tuin van de boerderij een tas thee drinken en de kinderen in de zandbak laten spelen... dat is pas fijn winkelen!

Dus wij eten hier heel lekker (al zegt de kok het zelf). En voor wie op bezoek komt: achter onze tuin ligt http://www.treehotel.co.uk/ met een heel goed internationaal restaurant (pakistaans, indisch) en onze babyfoon reikt tot daar!

1 september 2007

We wonen in Iffley Village, een klein Middeleeuws dorpje dat mettertijd deel is geworden van de stadsuitbreiding van Oxford. Iffley ligt dus binnen de grote ring van Oxford, hoewel het hier echt heel groen is en enkele natuurgebieden op wandelafstand biedt. Wat u hiernaast ziet, is Iffley lock. Een sluisje op de Thames, met een prachtig sluiswachterhuis, een klein terrasje en een paar ganzen. Idyllisch Engeland op zijn best en gelegen op 400 meter van ons huis. Dagelijks lopen Fien, Jef en ik tot daar, om de bootjes te bekijken en de ganzen eten te geven. Op de westelijke oever ligt het Thames-path: een voetgangers- en fietserspad dat Iffley Village
verbindt met het stadscentrum (ongeveer 2,5 kilometer). Op zondagmiddag naar de stad wandelen betekent voor ons dus: rechts de cricketwedstrijden bewonderen en links de regatta (roeiwedstrijden op de thames) volgen. Ik heb al beslist om me in maart in te schrijven voor een beginnerscursus roeien (6 weken) bij de roeiclub om de hoek. Zo'n elegante sport! En goed voor de buikspieren...