weer op stap

We kunnen weer op stap. De mist in onze hoofden klaart stilaan op. Niet omdat Roosje doorslaapt, maar omdat we aan slaapdeprivatie gewend raken zeker? Bovendien wordt het nu eindelijk lente. Na permanente zonneschijn sinds onze aankomst in Engeland, waren de maanden maart en april echt verschrikkelijk koud en nat. Maar zie, sinds 20 april is het hier weer heerlijk buiten toeven. Ondertussen zijn vrienden uit Nijmegen hier Belgische paaseitjes komen rapen en zijn Els&Stijn en Emma, Lena en Zeger de vriezekou komen trotseren in de kinderboerderij en dierentuin. Het was gezellig, zo'n huis vol mensen. En wij gingen naar het circus met z'n vijven! Een echt ouderwets gezellig familiecircus, bestaat dat nog in België? En verder probeer ik met de kindjes regelmatig naar een 'family centre' te gaan. Een uniek concept is dat: een grote speelruimte met héél veel speelgoed en knutselhoekjes, zandbakken, waterbakken, avonturentuin, enz. Het werkt op een drop-in basis en is volledig gratis. Fien en Jef vinden het heerlijk en voor mij is het (hoewel soms stresserend omdat ik drie kinderen tegelijk in de gaten moet houden en Jef graag vloeren schildert en planten uitrukt) een gelegenheid om andere mama's te ontmoeten. Opvallend hoeveel (hoog opgeleide) mama's hier thuis blijven. Ze vinden het trouwens barbaars dat we in België kinderen al vanaf 2,5 jaar naar school laten gaan. Kinderen blijven hier lang onder moeders rokken. Family centres bieden ook vrouwengroepen, kooklessen, computerlessen,.. aan.
In één van de vorige Knack's las ik in een interview met Nigel Williams hoe pessimistisch hij is over de Engelse samenleving en met name de arbeidersklasse. Het blijft inderdaad frappant: het cliché van de graatmagere tienermama (rokend) met een bleke baby in de buggy, flesje frisdrank en zakje chips bij de hand. En zo zie je er op elke hoek van de straat. Of de moddervette mama's die vanop hun stoel proberen hun kinderen in toom te houden (bvb. in family centre) en ondertussen chocola en chips vreten. Zoveel smakeloosheid en domheid kom je hier tegen... En tegelijk allerliefste buren, veel vrijwilligerswerk en community-opbouw, prachtig platteland, rijkdom, cultuur... Engeland is een land van contrasten.